ระบบวัดแสงของกล้องดิจิตอล โดยทั่วไป จะแบ่งเป็น 3 แบบ ก็คือ

1) การวัดแสงแบบเฉลี่ยทั้งภาพ (Evaluative)

เป็นการวัด แสงที่ เหมาะสำหรับผู้ที่พึ่งจะเริ่มใช้กล้องคอมแพ็คดิจิตอล ในการถ่ายภาพทุกๆครั้ง กล้องจะทำการคำนวนแสงทั่วทุกส่วนของภาพ
ไม่ว่าภาพจะมีส่วนที่มืดหรือส่วนสว่างปะปนกันในสัดส่วนที่ต่างกันกล้องจะคำนวนแล้วหาค่าเฉลี่ย ในการเปิดรูรับแสง ตั้งความไวชัดเตอร์
เพื่อที่จะทำการบันทึกภาพให้มีความสว่างพอดี ไม่มืดและสว่างจนเกินไป

เหมาะกับการถ่ายภาพวิว ถ้ามีสภาพแสงที่พอดีๆ ไม่แรงจนเกินไป
การวัดแสงเฉลี่ยทั้งภาพ ก็จะได้ภาพที่สวยงาม

แน่นอนครับว่าการชาร์ตแบตเตอรี่อย่างถูกวิธีนั่นจะช่วยยืดอายุการใช้งานของแบตเตอรี่ ไม่ให้เสื่อมสภาพเร็วเกินไป แต่ผู้ใช้งานมักจะสับสนว่าวิธีชาร์ตที่ถูกต้องนั้นต้องทำอย่างไร เพราะบางคนก็บอกว่าต้องแบตฯ หมดแล้วค่อยชาร์ต บางคนก็บอกว่าชาร์ตได้เลยไม่ต้องรอให้แบตฯ หมดแต่ต้องชาร์ตให้เต็มแล้วค่อยเอามาใช้ หรือบางคนก็บอกว่าชาร์ตยังไงก็ได้จะเสียบเข้าเสียบออกกี่ครั้งก็ได้ตามใจ จะยกตัวอย่าง 2แบบ ที่ใช้ทั่วไปนะครับ

Hood นี่สำคัญตรงไหน?

              ในการถ่ายภาพในสภาวะแสงปกติ การถ่ายภาพก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่เมื่อต้องถ่ายภาพกึ่งย้อนแสง ภาพที่ได้จะเกิดการพล่า ขาดคมชัด และเกินแสงแฟร์ (ที่เป็นเหลี่ยม) เนื่องจากแสงแดดไปโดนผิวเลนส์ วิธีทางแก้ง่าย ๆ คือการเอามือมาบัง แต่ก็เสี่ยง เพราะมืออาจจะเข้าไปในกรอบภาพได้ โดยเฉพาะกล้องที่ไม่ใช่ระดับมืออาชีพ หรือรุ่นท็อปที่จะสามารถมองเห็นภาพได้ 100 % ดังนั้นเลนส์รุ่นใหม่ ๆ มักจะแถม Hood มาให้

เลนส์คือวัตถุที่ทำจากแก้วชนิดดีมีลักษณะกลม ผิวเรียบ แบ่งได้ 2 ชนิด คือ เลนส์นูนและเลนส์เว้า ใช้ทำหน้าที่รับภาพและรับแสงจากภายนอกตัวกล้องไปยังวัสดุรับภาพ(CCD ในกล้องดิจิตอล) โดยเลนส์ของกล้องถ่ายภาพจะมีหลายชนิดหลายช่วงการใช้งาน ทั้งนี้เพื่อให้เหมาะสมกับการที่จะนำไปใช้ในงานแต่ละประเภท
ก่อนที่จะกล่าวถึงคุณสมบัติของเลนส์ ต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับเลนส์ก่อนว่ามีความแตกต่างกันอย่างไรบ้าง โดยปกติทั่วไปเราคงเคยได้ยินชื่อของเลนส์ เช่น เลนส์ 28 มม. เลนส์ 70-300 มม. เป็นต้น โดยตัวเลขเหล่านี้คือขนาดของความยาวโฟกัส หรือความยาวระยะชัด (Focal Lenght) ช่วงความยาวนี้มักจะเขียนไว้ที่ขอบตัวเลนส์ เพื่อที่จะแสดงให้ผู้ที่จะใช้เลนส์ได้มีความสะดวกในการเลือกใช้งาน ความยาวโฟกัสของเลนส์นี้จะมีตัวเลขบอกความยาวไว้ มีหน่วยเป็นมิลลิเมตรหรือนิ้ว  

การจัดวางตำแหน่งหลักของภาพถ่าย เป็นองค์ประกอบหนึ่งที่สามารถทำให้เกิดผลทางด้านแนวความคิด และความรู้สึกได้ การวางตำแหน่งที่เหมาะสมของจุดสนใจในภาพ เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญ และที่นิยมกันโดยทั่วไปคือ "กฎสามส่วน"

 กฎสามส่วนกล่าวไว้ว่า ไม่ว่าภาพจะอยู่แนวตั้งหรือแนวนอนก็ตาม หากเราแบ่งภาพนั้นออกเป็นสามส่วน ทั้งตามแนวตั้งและแนวนอน แล้วลากเส้นแบ่งภาพทั้งสามเส่น จะเกิดจุดตัดกันทั้งหมด 4 จุด ซึ่งจุดตัดของเส้นทั้งสี่นี้ เป็นตำแหน่งที่เหมาะสมสำหรับการจัดวางวัตถุที่ต้องการเน้นให้เป็นจุดเด่นหลัก ส่วนรายละเอียดอื่นๆนั้น เป็นส่วนสำคัญที่รองลงมา 

การจัดวางตำแหน่งจุดเด่นหลักไม่จำเป็นจะต้องจำกัดมากนัก อาจถือเอาบริเวณใกล้เคียงทั้ง สี่จุดนี้

       ขาตั้งกล้องเป็นอุปกรณ์ ที่จำเป้นสำหรับช่างภาพเพื่อช่วยให้ภาพคมชัดและปราศจากการสั่นไหวและขาตั้งกล้องที่มีคุณภาพดี สามารถรับน้ำหนักกล้อง DSLR ได้ ต้องเป็นขาตั้งกล้องที่มีคุณภาพดี และมีขนาดใหญ่เพื่อรองรับน้ำหนักของตัวกล้องกับเลนส์ได้ ส่วนเรื่องราคาก็สูงพอสมควร ขาตั้งFancier นับเป็นขาตั้งกล้องน้องใหม่ล่าสุดที่มีมาตราฐาน ราคาย่อมเยา ได้เปิดตัวขาตั้งกล้องรุ่นใหม่ออกมา2 ซีรี่ส์ ได้แก่ ซีรีส์53 และ ซีรีส์59 โดยทั้ง2 รุ่น จำหน่ายเป็นชุดคิท ขาตั้งพร้อมหัวบอลและกระเป๋าผ้าใบแบบซิปที่มีการตัดเย็บมาอย่างดี
   

 
            ขาตั้งทั้ง 2 ซีรีส์ ต่างก็มี หัวบอล(ball Head) ที่ให้ความนุ่มนวล และละเอียดในการปรับตั้ง มีคุณภาพการผลิตที่ประณีต ในส่วนของเพลตที่รองรับกล้อง Quick Release เป็นแบบหกเหลี่ยมพร้อมตัวล็อกที่แข็งแรง พร้อมเสกลแสดงองศากาแพลนที่ฐานของหัวบอลอย่างชัดเจน  ขาตั้งกล้องซีรีส์ 53 เช่น รุ่น Fancier WF530 ผลิตจาก อะลูมิเนียมทรงสามเหลี่ยมอย่างดี มีการหุ้มฟองน้ำเนื้อเหนียวสีดำเพิ่มความกระชับ กันลื่น และสะดวกในการใช้งานไม่ว่าในสภาพที่ร้อนจัดหรือหนาวจัด ชุดคอของขาตั้งถูกหล่อขึ้นรูปอย่างแข็งแรง และมีน้ำหนักเบจากแมกนีเซียมอัลลอย แกนกลางขาตั้งรุ่นนี้สามารถถอดแยกส่วนปลายด้านล่างออกได้  ทำให้การถ่ายภาพมุมต่ำด้วยการกางขาทั้งสามให้แบนราบกับพื้น ซึ่ง ขาตั้ง WF530 มาพร้อมกับหัวบอลรุ่น WF 591H

       เวลาไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ หรือสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ เราก็จะหมุนตัวไปมา หันซ้ายหันขวา เพื่อเก็บภาพของสิ่งรอบๆ ตัวทั้งหมดเอาไว้ นั่นเป็นเพราะมุมในการรับภาพของตาเราไม่กว้างเพียงพอที่จะเห็นได้รอบทิศ การถ่ายภาพก็เช่นกันแม้จะใช้เลนส์มุมกว้างหรือเลนส์ตาปลา ก็มีข้อจำกัดไม่สามารถเก็บภาพได้เกินกว่าเลนส์จะทำได้ ดังนั้นหากต้องการเก็บภาพด้วยกล้องให้มากกว่าที่กล้องและเลนส์เห็น เราก็ต้องหมุนกล้องเช่นเดียวกันหมุนตัวเราเอง ซึ่งสมองก็จะประมวลภาพที่เห็นต่างๆ ให้ต่อเนื่องเกี่ยวข้องกัน แต่ภาพถ่ายนั้นจะต้องใช้ซอฟแวร์เพื่อรวมภาพแต่ละภาพมาเป็นภาพเดียวกัน จึงจะได้ภาพพาโนรามาที่สมบูรณ์

           โบเก้ (Bokeh) มีรากศัพท์ จากภาษาญี่ปุ่น แปลว่า “เบลอ” โดยทั่วไปเลนส์แต่ละตัวจะทำให้เกิดคุณลักษณะการเบลอของ ส่วนที่ ไม่อยู่ใน Focus แตกต่างกัน เมื่อถ้าเราถ่ายภาพของ “จุด” ที่มีขนาดเล็กมาก เมื่อจุดนั้นอยู่ในโฟกัส เราก็จะได้ภาพของ “จุด” ขึ้นมาบนฉากรับ เนื่องจาก แสงที่กระจายตัวผ่านเลนส์ โดนหักเห ให้กลับมารวมกัน