การรอ-จังหวะ-เรื่องราว

ภาพ Landscape หรือภูมิทัศน์ (ศัพท์บัญญัติทางการ) เรียกทั่วๆไปไปคือภาพทิวทัศน์ หลักๆ เเบ่งเป็นทิวทัศน์ธรรมชาติกับทิวทัศน์ในเมือง การถ่ายภาพทิวทัศน์ความจริงไม่ใช่เรื่องยากอะไรนัก สำคัญขึ้นอยู่กับมุมมองที่เราจะวางภาพลงไป วัดเเสงตามที่ต้องการซึ่งปกติผมชอบใช้ Mode M มากกว่าที่ใช้ Auto เหตุเพราะว่าเราสามารถเลือกปรับค่าตามที่ต้องการได้ง่าย ใช้เลนส์มุมกว้างเพื่อเก็บบรรยากาศโดยรวม เเต่ข้อนี้ขึ้นอยู่กับขอบเขตของภาพตามความต้องการของเรา ซึ่งไม่จำเป็นเสมอไปที่จะต้องใช้เลนส์มุมกว้างอย่างเดียว

สิ่งที่ต้องระวังคืออย่าให้ภาพที่ออกมาดูเเบนๆ ต้องสร้างความ “ลึก” ใกล้ กลาง ไกล ให้กับภาพ ..อย่ามองภาพด้วยตาที่เห็นว่าสวย เเล้วยกกล้องขึ้นเล็งถ่ายทันที ให้ความประณีต ดูภาพให้ละเอียด ใส่ใจกับสิ่งเเวดล้อมที่อยู่รอบๆว่าพอจะนำอะไรมาช่วยให้ภาพดูมีมิติขึ้น ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ ก้อนหิน ดอกไม้ วัตถุต่างๆ เช่นเรือ สิ่งของ ฯลฯ เข้ามาช่วยใช้เวลาหามุมสักนิดเเล้วค่อยกดชัตเตอร์

“ใส่เรื่องราวให้กับภาพ” ถ้าสามารถรอหรือเลือกหาเรื่องราวอื่นๆ ที่นำเข้ามาประกอบเพิ่มในภาพได้นอกเหนือจากวิวที่เราเห็นก็ควรจะรอ ผมถึงบอกว่าต้องดูสิ่งรอบข้างให้ดี คุณอาจจะได้ภาพงามๆ อันเป็นผลพลอยได้ตามมา